Patong, Phi Phi eiland

Vrijdag... Patong (Bangla road) ...Tijd om naar patong te gaan. Altijd gevaarlijk voor de portemonnee want hier hebben ze een groot winkelcentrum en overal waar je kijkt winkeltjes waar ze van alles verkopen. De breitling horloges en Gucci tassen vliegen ons om de oren. Hier begint het afding-spelletje pas echt. Beautiful sunglasses,  how Much? Vraag ik? Eerst zegt hij 2000 Thaise bath omgerekend zo'n 50 euro.  Waarop ik vraag wat z'n special price is? For you sir, 1500 bath. No no no zeg ik:  it's low season. What do you want to give?zegt de verkoper ... 500 bath €12.50 zeg ik.  Mooi prijsje dacht ik voor een mooie namaak zonnebril. Waarop Joyce zegt: no, yesterday at kata beach i could Buy exactly the same sunglasses for only 100 bath... Waarop onze verkoper hoofdschuddend de winkel inloopt en wij ook net doen of we weglopen... SOLD roept hij ons na. Joyce haar zonnebril wordt netjes in een ray-ban brillenkoker gestopt en ik geef de beste man een briefje van 100 bath omgerekend zo'n €2.25 Zo lopen we flink wat winkeltjes voorbij en oh oh oh wat hebben Joyce en ik een lol in het afdingen! Met een tas vol spullen lopen we ineens een straat in met allemaal barretjes.  En vrouwen op de bar dansend wat ook nog best wel eens mannen zouden kunnen zijn geweest... We zijn aangekomen op Bangla road. De straat waar het niet gek is om als zeventig jaar oude toerist, rond te lopen met een thais meisje van twintig. Iets waar wij toch raar van op kijken. Je ziet het hier in Phuket trouwens overal maar op bangla road is het wel extreem. Het is alsof we beland zijn in een aflevering van exotische liefdes. Op een gegeven moment liepen we nog langs de tiger club. Deze club was een week eerder volledig afgebrand. Hier lagen ook allemaal bloemen en brieven voor de overledenen, erg indrukwekkend maar toch ook wel een beetje vreemd want aan de overkant werd gewoon bier gedronken en gefeest alsof er niets gebeurt was... (wel even een kippenvel moment) Na een biertje en een watertje op Bangla road gedronken te hebben en weer lekker Thais gegeten te hebben vonden we het wel welletjes. Het werd tijd om naar huis te gaan en waarom ook niet in een tuk tuk! Joyce had een hele mooie disco tuk tuk gezien en was al aan het afdingen met de chauffeur. Eentje waar menig car-tuner jaloers op zou zijn, want het was gewoon een discotheek op wielen! Hier is een filmpje van en je weet niet wat je hoort en ziet. In Nederland had hij nooit de straat op gemogen maar hier in Thailand kan en mag alles. Eenmaal in onze hotelkamer aangekomen ploften we beiden neer op ons bed en begonnen onze spullen uit te stallen. Een geslaagd dagje winkelen zeiden we tegen elkaar waarop we nog even in de lobby een drankje deden... Maandag...  ...Het begin van onze laatste paar dagen is begonnen... Alhoewel... We hebben dinsdag, woensdag,donderdag & vrijdag nog. Zo klinkt het toch nog wel even... Maar stiekem begint het er toch wel een beetje in te sluipen, het duurt niet lang meer dat we onze familie & vrienden weer zien en spreken. Maar aan de andere kant zullen we Phuket zeker gaan missen. Phuket heeft toch wel een ons hart gestolen... Maar daarover later meer... Nu eerst zondag... Phi Phi Island. Bij ons om de hoek hebben we een heel lief vrouwtje waar we al onze excursies hebben geboekt en dus ook nu weer. We wisten dat we naar Phi Phi Island wilden gaan maar wisten nog niet hoe. Speedboat, of bigboat? Dit waren de mogelijkheden. Het werd de bigboat. Deze was flink wat goedkoper dan de speedboat en we wilden uiteindelijk naar het mooie phi phi island hoe maakte ons niet uit. S'ochtends om 7 uur moesten we klaar staan en werden we weer door een Toyota bus opgehaald. Dit keer waren we de eersten en konden dus gezellig naast elkaar zitten. Op een gegeven moment kwamen we in Phuket Town aan om de laatste mensen op te halen die ook naar de phi phi eilanden zouden gaan. Ze gingen naast ons in het busje zitten en opeens hoor ik een zachte G... En nog één... Dit konden niet anders dan Brabanders zijn. En ja hoor, het gebeurt hier in Phuket niet veel dat we Nederlanders tegen komen maar nu zaten er toch echt Brabanders naast ons. Dat maakte de heenreis naar de boot er niet ongezelliger op.  Ze waren aan het rondreizen en waren ook al op wat excursies geweest en op verschillende plekken geweest waar aapjes hadden moeten zijn. Maar hadden nog geen één aapje gezien. Wij ook en hebben alle keren aapjes gezien. We mochten dus van geluk spreken. Geeft wel weer aan dat je van de momenten moet genieten. Eenmaal op de bigboat aangekomen moesten de brabo's jammer genoeg op een andere boot dan ons. Houdoe! Nadat ik ongeveer drie kwartier had geslapen op de bigboat werd ik wakker en liet Joyce mij weten dat ze zich niet zo lekker voelde en of ik een plastic zakje voor haar wou halen... Nee toch... En we zijn nog maar net weg... Gelukkig waren er genoeg plastic zakjes aan boord en waren we er bijna.  Een vriendelijke mevrouw naast ons had gezien dat Joyce zich niet lekker voeldenen gaf Joyce een nat doekje. Deze mevrouw heette Jenny en kwam uit Australië. Ze nam geen blad voor de mond en vertelde voluit waarom ze dat gekke hoedje op had... Dat was namelijk om haar hechtingen in haar gezicht tegen de zon te beschermen. Haar man was 2 jaar geleden overleden en dat had volgens haar z'n sporen wel achter gelaten. En wilde dus weer een happy face. Dit had ze ook in Australië kunnen laten doen maar dat zou veel duurder zijn dan wanneer ze hier een maand een hotelkamer zou boeken en hier de facelift zou laten doen. Misschien dat ze ook nog wel haar tanden zou laten bleken want de tandartsen waren hier ook erg gespecialiseerd vertelde Jenny ons. Wij zaten met verbazing en onze mond open aandachtig te luisteren naar Jenny's verhalen. Zo hoor je nog eens wat. Eenmaal aangekomen op phi phi eiland was het misselijk zijn van Joyce gelukkig over en kwam ik tot de ontdekking dat ze een pot vol pilletjes hadden tegen zeeziekte.  Ik stopte snel een paar in mijn zak,voordat ze op waren voor de terugweg. Wij moesten op de boot blijven want we zouden nog naar monkey-eiland gaan waar we snorkelend naartoe mochten. Ongeveer 100 meter van het eiland gooide de crew van de big boat het anker overboord en mochten Joyce en ik en de honderden Aziaten met ons, het water in om snorkelend naar monkey-eiland te gaan. Joyce sprong er als eerst in. (ladies first riep ik nadat ik gevraagd had of er hier ook haaien zwommen) Toen Joyce onderwater had gekeken en vrolijk weer boven kwam, sprong ik er ook achteraan en zette mijn duikbril op om alle mooie visjes te gaan bewonderen. Ongeveer op de helft aangekomen zwom ik voor Joyce uit en zag ik ineens een zwart witte zeeslang onder mij door zwemmen. Ik wilde dit ook aan Joyce laten weten dit is toch wel bijzonder. dus kwam omhoog en riep naar Joyce die achter mij zwom: Joyce een zeeslang... ... Dit was zo'n beetje het domste wat ik had kunnen doen want ik maakte Joyce niet alleen bang, ikzelf schrok ook behoorlijk toen Joyce om zich heen begon te meppen en weg zwom terwijl ik daar nog in het water dreef en  je weet dat er ergens in de buurt een zeeslang onder je door zwemt... Gelukkig was de zeeslang niet van ons geschrokken en rustig verder gezwommen. Achteraf gezien bleek het een behoorlijk giftige slang te zijn. En mochten we van geluk spreken dat we die gezien hadden en niet gebeten waren. Hiervoor zouden ze geen tegengif gehad hebben... Leuk snorkelen... Nadat we alweer aapjes gezien hadden snorkelden we terug naar de boot en vaarden we langs het eilandje waar de film 'the beach' is opgenomen en gingen we naar Phi Phi eiland. Hier liepen Joyce, Jenny en ik naar een verzamelplaats tussen twee stranden in waar we konden eten. Het was een buffet met Thais eten. Maar het leek wel of het eten 2 uur geleden nog heerlijk was... Maar nu was het echt niet meer te eten. Je zag dus ook overal bordjes met eten op de tafels blijven liggen. Helaas. Jenny bleef hier achter.  Joyce en ik hadden een bordje met viewpoint gezien en dit leek ons wel een mooie plek om wat fotootjes te schieten. We dachten dat het niet zo ver zou zijn aangezien het maar een klein eilandje was. Dit viel echter wel een beetje tegen. Maar wel een hele leuke wandeling, door gezellige straatjes heen met overal souvenirs winkeltjes,restaurantjes tattoo-shops en duikscholen. En toen begon de beklimming. Hij leek in eerste instantie mee te vallen. Je dacht dat je er bijna was maar dan kwam er nog een steile beklimming... Het was wel echt de moeite waard want WAUW wat een Uitzicht! Hier hebben we even van het uitzicht genoten en een paar mooie foto's gemaakt voordat we weer aan de terugreis begonnen. Eenmaal beneden aangekomen lag de boot in de haven helaas alweer op ons te wachten. De terugreis ging perfect. Joyce niet ziek, we hadden ons eigen plekje onderin de boot waar we lekker even tegen elkaar aan onze ogen dicht konden doen en voor we het wisten waren we weer in ons hotel waar we een frisse duik namen in het zwembad en s'avonds heerlijk Thais hebben gegeten bij ons favoriete restaurantje. XxX             P&J

Excursie nr.2: rafting, elephant tracking and visiting waterfalls

Hoi, Het is alweer een poosje geleden en volgens Patrick was het nu echt mijn beurt om een stukje Te schrijven. Meestal deed Patrick dat wanneer ik al heerlijk in bed lag met een goed boek. Weer even terug in de tijd: Zondagochtend zijn we al vroeg opgestaan om te ontbijten. Na het ontbijt kwam keurig netjes optijd het busje eraan rijden. Wij werden al laatste opgehaald wat ook betekende dat we geen keuze meer hadden waar we konden gaan zitten. Patrick had de beste plek! Hij zit prinsheerlijk voorin op de leren pagagierstoel met armleuningen naast onze chauffeur. Ik zat daarentegen strak achter Patrick met links van me een loze ruimte, waar ik zo tussen zou vallen als deze chauffeur het zelfde rijgedrag had als de rest van de thaise chauffeurs, en rechts van me een erg breedzittend Russisch jongentje. De tocht naar Pha Gna zal twee uur duren. Ik had gehoopt de we nog even lekker zouden kunnen slapen. Het jongentje naast mij heeft ongetwijfeld wel heerlijk geslapen hij lag de hele weg strak tegen mij aan. Waardoor ik steeds verder van m'n stoel werd afgeduwd en in dat gat links van mij terecht kwam. Toen we eindelijk het busje uit konden waren we aangekomen bij de 'monkey cave'. Daarbinnen was een prachtige tempel de Suwankuha tempel. Hier liepen overal apen. Nadat we de aapjes wat banaantjes hadden gevoerd hebben we tempel bekeken. Heel indrukwekkend! Na een half uurtje zijn we verder gereden. We gingen nu echt de bergen in. Prachtig wat je dan allemaal om je heen ziet. Overal waren olifanten. We kwamen over een bruggetje gereden, in het watertje ernaast hielden olifanten een heus watergevecht. Fantastisch om te zien. Ook moesten we af een toe eens stoppen omdat er aapjes op de weg zaten. Eenmaal aangekomen op de plek voor de rafting kregen we een zwemvest aangemeten en een helm. We hadden echt geluk want wij mochten met z'n tweeën samen met een instructeur in een boot. Terwijl andere boten propvol werden gestopt. Onze instructeur legde de boot alvast in het water en wij moesten heel voorzichtig er naartoe lopen omdat de stenen heel glad waren. En gelukkig dat we onze helm al op hadden want uiteraard kwam ik al te vallen. Nadat ik snel weer ging staan en m'n best deed te zeggen dat het prima ging deed het natuurlijk hartstikke zeer. Maar kom op we zaten nog niet eens in die boot dus je moet je niet laten kennen dacht ik. Eenmaal in de boot was het direct erg heftig. Ik heb het niet meer kunnen bijhouden hoe vaak ik van de ene kant van de boot naar de andere ben gevlogen maar geloof me het was vaak! Patrick probeerde heel stoer goed mee te peddelen maar nadat ik zo hard voorover viel dat ik ging waterhappen ( m'n voeten had ik onder de touwtjes vastgezet, dit was m'n redding) en Patrick me zo weer terugduwde heb ik de peddel weggelegd en me alleen nog maar stevig vastgehouden. (Tip als je ooit gaat raften smeer dan nooit van te voren je benen in met zonnebrand, omdat dit nat wordt glijd je echt alle kanten op!) Toen voelde ik me eindelijk weer wat veiliger. Patrick vond het helemaal geweldig en riep gelijk dat hij morgen weer wilde! Toen ik dacht dat het spannendste gedeelte van de tocht er wel opzat kwamen we ineens in een verkeerde stroming terecht en gingen ipv linksom, rechtsom een rots heen en recht op de bamboe af. De bamboe kwam tussen mijn zwemvest en drukte keihard tegen m'n ribbenkast aan. Omdat we in de stroming zaten kon ik hem niet meer tegenhouden en heeft Patrick hem moeten afbreken anders was ik gespietst denk ik. Wat een tocht het was heftig maar wel heel gaaf om te doen! Toch vond ik het heel fijn toen we weer veilig aan de kant stonden. Maar dat was maar voor even bleek later. Toen we uit de boot stapten werden we direct begeleid naar de olifanten. We mochten samen op de rug van de olifant zitten. Dit was echter zo hoog en hobbelig dat ik niet zeker wist of ik dit nou echt leuk moest vinden. We gingen gelijk de jungle in! Dat was echt prachtig! Maar jeetje we gingen niet over een padje, nee we gingen zo overal doorheen met naast ons een enorme afgrond! Patrick mocht toen voorop zitten achter de oren van de olifant. Ik bleef lekker 'veilig' achterop.de tocht was echt prachtig maar ook best een beetje spannend. Toen we weer bijna terug waren moesten we nog even bukken om onder de elektriciteitskabels langs te kunnen. Nadat we waren afgestapt mochten we de olifant wat bananen voeren. We waren zelf ook wel hongerig geworden, gelukkig stond er al een echt 'Thais buffet' op ons te wachten. Na het eten werden we naar de Tone Pariwat waterval gebracht. Hier hebben we lekker wat kunnen zwemmen en zijn we beiden van de rots afgesprongen het water in. Later konden we ook nog in een natuursauna gaan. Het was echt een geweldige dag met veel belevenissen. Het weer is hier ook nog steeds goed geweest. Alleen gisteren heeft het 's middags ook wat geregend. Afgelopen nacht heeft het wel heel hard geregend en gestormd. Het weekend willen we graag naar de Phi Phi eilanden gaan of naar De Raya eilanden. We weten het nog niet zo goed. We vermaken ons hier in elk geval nog prima! Liefs, Patrick en Joyce

Bedankje

Bij deze willen we jullie alvast in vooruit bedanken voor de leuke berichten die achter gelaten worden! Het is ook voor ons leuk om te lezen dat jullie het leuk vinden om mee te reizen met ons en zo voelt thuis toch niet zo ver weg! Dus bij deze Bedankt! En tot het volgende verhaal! P&J

Big buddha

Vandaag begon de dag weer goed. We hadden allebei heerlijk geslapen en maakten ons klaar om te gaan ontbijten. Nadat we weer eens goed ontbeten hadden liepen we hand in hand naar het zwembad. Joyce ging liggen bij het zwembad met een goed boek en ik deed een rondje kata beach. Nadat ik m'n rondje in de brandende zon had gemaakt, namen we samen een verfrissende duik. Dit begint eigenlijk al een beetje routine te worden. Vanaf ons zwembad kijken we uit op een hele grote buddha bovenop een berg en toen we naar James Bond island reden kwamen we al langs deze grote buddha. En hadden we het er al over om die ook eens te gaan bezichtigen. Vandaag was daar een mooie dag voor. Voor ons hotel staat een man die telkens maar weer roept naar ons: TAXI!!! En telkens krijgt hij van ons vriendelijk: 'no thank you' te horen. Tot vandaag. Vandaag zeiden we: how Munch my friend? 1000 bath for big buddha and back. Na wat over en weer getouwtrek kwamen we op een mooi prijsje uit en zaten we in een airconditioned Toyota. (Die zie je hier trouwens ontzettend veel) De heenreis was al schitterend. Toen we aankwamen zette hij ons netjes bij de ingang af en reed zelf naar de parkeerplaats om hier een uur of anderhalf uur op ons te wachten. In de brandende zon om ons weer terug naar ons hotel te brengen. 'Take your time' riep hij ons nog na terwijl wij richting ingang liepen. Big buddha hier stond hij dan een gigantisch grote buddha die overal op Phuket te zien is. Joyce bedekte haar schouders nog even met haar meegenomen sjaal want dit is verplicht. Nadat we de souvenirs winkeltjes voorbij waren gelopen zagen we een podium waar 3 monniken zaten. Hier moesten we onze schoenen uit doen en moesten op onze knieeën naast elkaar gaan zitten om gezegend te worden door één van de monniken. Hier kregen we een mooi gekleurd armbandje van touw en nadat we geld in het hiervoor bestemde mandje hadden gedaan mochten we gaan. Toch wel indrukwekkend. Hierna liepen we naar boven waar de big Buddha stond. Je kon op een tegeltje trouwens een wens schrijven en deze zou dan gebruikt worden bij het afmaken van de buddha. Zodat telkens wanneer je weer eens naar Phuket op vakantie ging, je naar boven naar de big Buddha kon wijzen en kon zeggen: daar heb ik mijn steentje aan bij gedragen. Leuk bedacht al zeg ik het zelf. We stonden boven bij de big Buddha van het uitzicht te genieten en opeens hoor ik een hard gegil naast me. Het was Joyce: een slang!!!! Patrick daar zit een slang!!. En idd er zat een best wel grote vel groene slang maar deze was waarschijnlijk ook zo geschrokken van het gegil, dat hij zich snel 5 meter naar beneden liet vallen en weg was hij. Helaas hier is geen foto van maar gelukkig hebben we hem beiden nog kunnen zien. Na flink wat foto's gemaakt te hebben van het schitterende uitzicht en de vele buddha's die overal stonden, liepen we weer terug naar beneden. We waren weer beneden en na onze naam in het gastenboek geschreven te hebben liepen we weer langs de souvenirs winkeltjes naar de uitgang, waar onze chauffeur genaamd Mike (tenminste dat is z'n toeristen naam. Hij had ook nog een Thaise naam maar die ben ik vergeten op te schrijven. Xi lihuyoung ping zou het wel eens kunnen zijn... Of tsjihang klong. Ik weet het niet meer... Maar toch wel bijzonder dat ze hier vaak meerdere namen hebben.) Netjes een uur op ons had zitten wachten. Hij hieldt netjes de deur voor ons open en vertelde ons op de terugweg dat we links in het vakje van de deur nog enkele brochure's konden vinden die hij graag voor ons wou boeken met korting natuurlijk en dat hij ons dan ook nog wel daar naartoe kon brengen. Het zijn echt goede verkopers hier. We zeiden dat we er nog even over na moesten denken. En vriendelijk als Mike was vertelde hij nog wat over de omgeving. Op de helft van de berg zei ik tegen Joyce: zometeen komen we dat ene restaurantje waar we het op de heenweg ook al over hadden., zullen we vragen of Mike daar nog even wil stoppen? Maar Mike was ons al voor en vroeg aan ons of we even wilden stoppen om wat te eten of te drinken bij dat mooie restaurantje. Daar zaten we dan, Joyce had een cola besteld en ik een ice tea. Een erg Verse en groene ice tea, maar was best lekker en vast heel gezond. (Zie foto's big buddha) En we hadden een schaaltje spring Rolls (loempiatjes) en een schaal met gefrituurde garnalen die hier erg lekker zijn! En we wel vaker bestellen. Toen het eten op was kwamen we nog langs een plek waar je een tocht op de rug van een olifant kon maken. De olifanten een stuk of 8 stonden hier met z'n allen langs de kant van de weg. We konden het weer niet laten en vroegen of Mike de taxi weer even aan de kant van de weg kon zetten. Dit was geen probleem. Fotootjes gemaakt en we konden weer verder. Trouwens, zullen ze hier in Thailand ook tegen elkaar zeggen van: ja hoor, daar komen weer een paar van die europese toeristen met hun camera's die zonodig overal een foto van moeten maken?!?!? We waren weer bij ons hotel, we hadden Mike betaald en bedankt voor de goede service. (kunnen ze in Europa nog wat van leren...)En liepen meteen naar het zwembad om weer even een lekkere duik samen te nemen. Een geslaagde middag. Net voor het eten hebben we nog even onze tweede excursie geboekt. Morgen om 6 uur (01.00 uur nl-tijd) gaat de wekker weer en om 07.30 uur worden we opgehaald en rijden we naar de Suwankuha tempel (2 uur rijden, net boven Phuket) Daarna krijgen we een raftingtraining en gaan we white water raften *Lunchen *Een tocht door de jungle met een olifant maken. *Maken we een flinke wandeling naar tone pariwat waterfalls. *En als afsluiting een kruiden sauna waarna we weer om half 6 naar het hotel gebracht zullen worden. Een dagvullend programma waar wij allebei erg naar uitkijken! Wordt vervolgd....

James Bond island (16 augustus 2012)

Goedemiddag voor de mensen in Phuket, goedemorgen voor de mensen in Nederland! Zoals belooft het volgend verhaal gaat over onze eerste dagtrip. Het tripje naar James bond eiland. Het begon eigenlijk de avond ervoor: met het juiste standje vinden die ons het goedkoopst een dagtrip zou aanbieden. En de keuze is echt reuze, op elke hoek van de straat heb je een kraampje met excursies net als massagesalon's, kledingmakers en taxi's. We worden er echt mee dood gegooid. Maar gelukkig Zijn het hier niet zo vervelende en agressieve verkopers als in Spanje, je wordt hier niet de winkel in getrokken. Ze spreken je wel elke keer wanneer je langsloopt aan maar wanneer jij "no thank you" zegt houdt het ook op en wachten ze weer op de volgende toerist met z'n zakken vol geld. Bij ons hotel staat een lief schattig oud vrouwtje die ook elke keer vriendelijk ons aanspreekt en naar ons lacht. En nadat we voor de -tigste keer "no thank you" hadden gezegd tegen het lief schattig oude vrouwtje hadden gezegd hengelde ze ons dit keer binnen en had ze beet. (het blijkt maar weer de aanhouder wint) Maar opeens was het lieve schattige vrouwtje niet zo schattig meer... Ze had schitterende excursies maar ze probeerde ze ons voor de europesche prijzen te verkopen. Toen we haar lieten weten dat wanneer ze ons nu een mooi prijsje zou geven voor de excursie, wij haar niet zouden vergeten wanneer we de volgende keer weer op excursie zouden gaan en dat wij hier 3 weken zouden zijn. Was ze om en gaf ze ons een vriendelijk Thais prijsje voor een hele mooie dagtrip. De volgende dag moesten we er vroeg uit: om 6 uur ging de wekker. Omkleden, lekker rustig en heerlijk ontbijten. Even op nu.nl, kijken wat er zoal in Nederland gebeurt. ( bij jullie is het ook mooi weer... Wij vermaakten onszelf al met het idee dat we goed bruin terug komen en jullie konden laten zien hoe bruin we wel niet waren maar dat zal dus wel mee vallen :D) En daarna omkleden en rugzak inpakken voor onze eerste dagtrip naar James bond island. Zwembroek... Check v Badhanddoek... Check v Zonnebrandcreme Check v Camera en telefoon Check check v v Portemonnee Check v Toen konden we de deur uit en naar de Lobie toe. Eenmaal aangekomen bij de Lobby toch nog even alles dubbel checken en toen was het wachten... Nog even wachten... Ik (Patrick) ben bekend met de uitspraak Brabants kwartiertje, je spreekt wat af b.v. om half 8 ergens te zijn maar half 8 wordt standaard kwart voor 8. Hier hebben ze het Thais 3 kwartiertje, je spreekt om half 8 af maar je wordt pas om kwart over 8 op gehaald. Dus toch begonnen we ons een beetje zorgen te maken... Opeens rijdt er een Toyota busje voor en op de achtergrond hoor je Bob Marley door de speakers van het busje galmen met: three little birds. Don't worry... About a thing. Cause every little thing... Is gonna be allright. Zingt de chauffeur mee en roept opeens 2 person Janson. Yes yes In het prop volle busje zitten we dus eindelijk en Joyce en ik konden eindelijk onze last van onze schouders laten vallen en genieten... want alles zou toch wel goed komen. Het ritje naar de haven was er 1 van samen geknepen billen. Alhoewel je er ook wel aan begint te wennen. Ze geloven hier in reïncarnatie en karma en dat is ook hun stijl van rijden. Komt wel goed schatje. Maar goed... Waar was ik gebleven, in de haven... waar we in groepjes verdeeld werden. Wij kregen beiden een groen touwtje om onze pols geknoopt en waren vanaf nu green Team. We liepen over de pier en stapten op onze boot waar je boven kon zitten of beneden. We zaten lekker in het zonnetje boven op het deck en begonnen te varen. We hadden echt heerlijk weer, de zon scheen volop, alleen alles is zo massaal en toeristisch dat je bijna vergeet om je heen te kijken en te genieten van de natuur want dan kwam er weer een Rus die even voor je langs moest. Of een Japanner vroeg of ik even een foto van hem en z'n vriendin wou maken net als in de film Titanic voor op de boot... Kortom erg toeristisch dit dagtripje. Maar wel erg mooi. Op een gegeven moment stopte onze boot en kwamen er twee grote longtail boten aangevaren die je van mijlen ver aan kon horen komen. Menig vrachtwagenchauffeur met V8 motor zou jaloers zijn! Deze longtails brachten ons naar het jamesbond island waar het krioelde van de toeristen en kraampjes met kettingen armbanden en leuke hebbedingetjes. Wel waren er een paar mooie plekken om foto's te maken. We moesten na een half uurtje weer bij onze longtail zijn. Want dan zouden we weer naar onze boot terug varen om naar een plek te varen om te gaan kanöeen. Het kanöeen was echt prachtig, we gingen door grotten heen en zagen de mooiste kliffen en rotspartijen. Op een gegeven moment gingen we nog naar een eiland wat the monkey island werdt genoemd. De naam zegt het al: aapjes En ja hoor, ze waren er niet altijd maar wij hadden geluk, we konden weer de kanöe in en stonden ineens op een eiland met apen. Foto's komen eraan. Tussendoor hadden we nog een lunch gehad die prima verzorgt was, alleen het viel ons wel op dat iedereen altijd zo bang is om de hond in de pot te vinden. Het leken wel de aapjes die we net daarvoor op de bananen die ze toegeworpen kregen stormden. Maar al met al hadden Joyce en ik ons goed vermaakt. Eenmaal terug in de haven stapten we weer ons toyota-busje in en hadden nog een leuk gesprek met een man en een vrouw die uit Australië kwamen. Het was een geslaagde eerste dagje uit. Hopelijk worden de volgende excursies net zo leuk. Tot het volgend verhaal! Sawatdee krap!

Perfect!

Wat een heerlijk begin van de vakantie. Reis heen... PERFECT! Het weer... PERFECT! Hotel... PERFECT! Het zou zo een reclame in Nederland kunnen zijn. Maar het begin van deze vakantie voelt wel echt zo... PERFECT! Joyce en ik vertrokken rond half 3 uur rustig richting Düsseldorf we hadden immers vakantie en we zouden lekker rustig beginnen aan onze vakantie. (relaxed) Eenmaal aangekomen op Düsseldorf Airport parkeerden we de auto op P23 en liepen rustig naar het vliegveld. Nadat we waren ingecheckt, we hadden gerust wat later naar het vliegveld kunnen gaan of een kopje koffie meer kunnen drinken onderweg, want nu moesten we nog even wachten voordat we ingecheckt waren. Hebben we een pizza gegeten en wat gedronken voordat we naar onze gate gingen. Ineens springt Joyce op en zegt: dat is het vliegtuig van Erik & Anouk. En loopt naar een gate die met glas omhuld is. En ja hoor, we hadden verschillende poepie bruine mensen onze neus voorbij zien gaan en daar stonden Erik & Anouk ineens die een heerlijke vakantie achter de rug hadden en die ook in Thailand geweest waren. Het was jammer van het glas en we konden helaas niet even een bakkie doen, luisteren naar hun bevindingen en tips van Thailand. Maar aan de andere kant is het ook maar goed dat je onbevooroordeeld Thailand instapt zodat je je eigen oordelen maken kunt. Maar na onze vakantie snel even afspreken want wij zijn erg benieuwd naar jullie vakantie. En vertellen jullie graag de onze. Nadat we bij onze gate aangekomen waren en we gewacht hadden op ons vliegtuig, was het eindelijk zover, we mochten boarden. Het was een prima vlucht. Dankjewel Air Berlin. *Eten en drinken aan boord *ipad's voor je in de stoelleuning * nog een keer drinken * nootjes erbij Het bleef maar komen. We hopen dat de terugreis nog lang niet in zicht is maar weten nu al dat dat een prima reis gaat zijn. En na lang gereisd te hebben via Abu Dhabi eindelijk in Phuket aangekomen waren. Was het inmiddels 18.40 uur (13.40 uur nl-tijd) op maandag de 13 de van Augustus. En moesten we maar een taxi regelen of een tuk tuk naar ons hotel. Dus nadat we onze koffers hadden opgehaald die overigens eerder op de band lagen dan dat wij er waren. wat ik nog nooit had mee gemaakt. (het kan dus wel...) Begon het onderhandelen en omrekenen. Voor 150 baht p.p. konden we in een opgepimpte Toyota busje met lederen luxe stoeltjes en lichten in het busje waar de plaatselijke disco trots op zou zijn geweest naar ons hotel gebracht worden. En terwijl Joyce en ik ons zaten te verwonderen van de goedkope prijs voor de taxi. Stopten we ineens bij een winkeltje en alsof we aan het timesharen waren werdt ons verzocht om uit te stappen en gevraagd of we wilden gaan zitten en luisteren naar wat een geweldige excursies zei ons te bieden hadden. Na vriendelijk uitgelegd te hebben dat we nu nog niet konden beslissen welke excursies we wilden. maar dat we iig.. Wisten dat we bij hun moesten zijn voor de excursies mochten we weer instappen om naar ons hotel gebracht te worden. Verschillende mensen waren al bij hun hotel afgeleverd en op een gegeven moment mochten Joyce en ik ook uitstappen. Allebei moe dat we waren stapten uit en liepen een steegje in en hoorden de taxi snel wegrijden. Hey Joyce dit is pineapple-hotel en geen Alpina hotel. Daar stonden we dus. Of hij verstond ons niet goed en het was een vergissing of hij vond het niet zo leuk dat we geen excursies geboekt hadden en had ons ergens anders afgezet. Daar stonden we dus in de chaos van phuket, waar alles wat een wiel heeft van alle kanten je voorbij komt razen en de 1 nog gekker opgestapeld met van alles en nog wat dan de ander. (foto's volgen) We vroegen bij een winkeltje of hij een taxi kon regelen en daar was de Thaise vriendelijkheid weer terug! Meneer was zijn winkeltje aan het sluiten na een lange dag van hard werken maar nam nog wel de tijd om voor 2 farangen een taxi te regelen en hij zou pas stoppen totdat het hem gelukt was. Deze tuk tuk bracht ons netjes naar ons hotel en wat waren wij blij met onze keuze. We werden ontvangen met een vriendelijke lach en een welkomst drankje. Onze koffers werden naar onze kamer gebracht en er werdt ons uitgelegd hoe de airco en kluis werkten etc. Heel netjes allemaal! De eerste indruk was goed! Onze eerste dag in Nalina phuket was een dag die begon met een goed ontbijt met alles erop en eraan. (heerlijke omeletten die ter plekke gemaakt worden zoals jij ze wil! ;)) Een lekkere duik in het mooie zwembad (ook hier foto's volgen), en een duik in de zee. Bij ons privestrand aangekomen zag je meteen de schoonheid die Thailand te bieden heeft. Kortom het begin is er. En het belooft veel goeds inmiddels heb ik al de lokale Starbucks gevonden voor een kopje 'echte' cappuccino en Joyce haar lokale massagesalon. Ook hier zijn foto's van. Morgen (vandaag) gaan we onze eerste excursie doen. We ontbijten om 06.30 uur en worden om half 8 uur opgehaald om naar het jamesbond eiland te varen. Waar we kunnen zwemmen. Gaan kanöeen door grotten, en heerlijk van de zon kunnen genieten. Kortom een geheel verzorgde dag waar we vast ook weer een heel verhaal over kunnen schrijven. En ook zullen doen. Mensen in NL tot het volgende verhaal, we hopen dat jullie het een beetje leuk vinden om te lezen en hopen en doen ons best om snel foto's online te krijgen. Sawatdee khrap ( tot ziens) Patrick & Joyce

Abu Dhabi

Goedemorgen/nacht, Bij jullie is het nog nacht maar hier is het 7 uur 's ochtends. We zitten nu op Abu Dhabi te wachten en vliegen straks door naar Phuket????! We vlogen vanaf Düsseldorf keurig op tijd. We zaten in een heel fijn (bijna leeg) vliegtuig. We hadden ons eigen Schermpje in de stoel voor ons, zo konden we muziek luisteren, heel veel films kijken, etc. Ideaal dus! Ik (Joyce) maakte me al een beetje zorgen over het feit dat we onze tanden heel lang niet konden poetsen. Gelukkig overal was aangedacht! We kregen een hele verzorgingskit met van alles erin en dus ook een tandenborstel en tandpasta! Wij wachten nog even op de vlucht en laten weer wat van ons horen als we in Phuket zijn. Liefs, Patrick & Joyce

Nog 4,5 week

Hallo allemaal, Op deze site willen wij onze reisverhalen met jullie delen. Het schiet al op nog 4,5 week dan gaan we naar Thailand! Phuket om precies te zijn! Afgelopen maandag hebben we nog even inentingen gehaald 6 augustus moeten We nog een herhaling halen voor hepatitis B. We houden jullie op de hoogte! Liefs, Patrick en Joyce